İran’ın Transnasyonel ve Teopolitik -Şiilik- Temelli Kamu Diplomasisi

Abstract

İslam Devrimi ve Şii anlayışın İran’ın dış politikası ve kamu diplomasisini derinden etkilediği varsayımından hareketle İran’ın kamu diplomasisinin Şiilik temelli transnasyonel ve teopolitik olduğu argümanı makaleyi oluşturmaktadır. İran’ın kamu diplomasisinde Şiiliği, teolojik ve ideolojik bir araç olarak kullandığı, İran’ın dış politika amaçlarını gerçekleştirmek ve nüfuzunu yaymak için Şii topluluklarla angaje olmaya dayanan bir kamu diplomasisi izlediği açıklanmıştır. Bu bağlamda İran’ın kamu diplomasisini reel-politik hedeflerini gerçekleştirebilmek için stratejik bir yöntem olarak kullandığı ileri sürülmüştür. Makalede İran’ın dış politikasının devletler yerine halklarla ilişki tesis etme düzleminde uygulandığı ileri sürülmüştür. Kamu diplomasisi yöntem ve araçlarıyla yumuşak güç kaynaklarını politikaya dönüştüren İran’ın politikalarında akıllı güç uyguladığı vurgulanmıştır. Ülkenin kamu diplomasisinin devlet kontrolünde propaganda odaklı olduğu öne sürülmüştür.

The study examines Iran’s public diplomacy on the basis of culture and theo-politics. Based on the assumption that the Islamic Revolution and the Shiite concept deeply influence Iran’s foreign policy and public diplomacy, the argument that Iran’s public diplomacy is Shiite-based transnational and theo-political has been developed. The article argues that Iran follows a public diplomacy based on engagement with Shiite communities in order to realize its foreign policy objectives and spread its influence. It has been argued that Iran’s preference for public diplomacy is influenced by the fact that Iran cannot win the Sunni governments in the Middle East. Iran’s foreign policy has been put forward on the level of building relations with people instead of states. Finally, it is concluded that Iran’s public diplomacy is propaganda based on state control.