The Rise and Fall Of Turkish Soft Power and Public Diplomacy

Abstract

This article explores Turkey’s public diplomacy and soft power policies under the government of the Justice and Development Party (JDP) over the period of 2003 to 2016. Thus, Turkish foreign policy is analysed within the framework of soft power policy and the new institutional design of the country’s public diplomacy. The main research questions of the study are as follows: “What are Turkey’s public diplomacy mechanisms and instruments, and furthermore, why did Turkey begin to implement public diplomacy under the JDP governments? Additionally, how does Turkey implement soft power policies in line with the new foreign policy doctrine?” The study has two fundamental arguments: First, the JDP leaders’ ambition to become a regional power and the leader of the Middle East and Muslim world has played the chief role in pushing forward with public diplomacy and soft power policies. Secondly, the new vision and identity of the ruling party leaders have been effective in the transformation process for a shift towards soft power and public diplomacy in new foreign policy doctrine within a modern understanding. In this context, the JDP rule initiated public diplomacy and soft power policies until the Arab Spring, which era could characterize the rise of Turkish soft power. However, Turkish soft power began to fall particularly in the wake of the Syrian crisis.

Bu makale 2003-2016 yılları arasındaki AK Parti döneminde uygulanan Türkiye’nin kamu diplomasisi ve yumuşak güç politikalarını analiz etmektedir. Bu bağlamda araştırmada yumuşak güç kavramı ve kamu diplomasisinin yeni kurumsal mekanizmaları çerçevesinde Türk dış politikasının analiz edilmesi yöntemi uygulanmıştır. Bu çalışma için şu temel araştırma soruları belirlenmiştir: Türkiye’nin kamu diplomasisi mekanizmaları ve araçları nelerdir?, Neden Türkiye, AK Parti döneminde kamu diplomasisi politikası uygulama gereğini duymuştur?, ayrıca Türkiye, yumuşak güç politikasını nasıl yeni dış politika doktrini düzleminde uygulamıştır? Bu çerçevede iki temel argüman geliştirilmiştir: Birincisi, kamu diplomasisi ve yumuşak güç politikalarının uygulanmasını sağlayan motivasyon, AK Parti liderlerinin Müslüman Ortadoğu’da bölgesel güç ve İslam dünyasının lideri olma ideali olmuştur. İkincisi, AK Parti liderlerinin yeni vizyon ve kimliği, kamu diplomasisi ve yumuşak güç temelli dış politika doktrinini dönüştürmüştür. Arap Baharı sürecine kadar AK Parti hükümetleri, kamu diplomasisi ve yumuşak güç politikalarını uygulamıştır. Ancak Suriye krizi, Türkiye’nin komşularla sıfır sorun, serbest ticaret bölgesi inşa etme gibi yumuşak güç politikalarının sonunu getirmiştir. Bundan sonra hükümetin sert güç politikalarını uygulamaya geçmesiyle birlikte Türk dış politikasında 2003 ile 2011 arası yükselişte olan yumuşak gücün düşüşü başlamıştır.