WORK LIFE BALANCE IN SOUTHERN EUROPE AND TURKEY: A COMPARATIVE ANALYSIS

Abstract

In this study, work life balance policies in the Southern European countries and in Turkey, which isregarded as similar to these countries in terms of welfare regime, are reviewed. In this context, theregulations of Spain, Italy, Greece and Turkey within the scope of child care services, parental leaveand flexible working are analyzed in a legal dimension as well as comparatively with the help of somemacro data concerning these countries. It is determined that the level of policies aimed at facilitatingwork life balance in these countries are similar and these work life balance practices fall behind thepractices of other welfare regimes. On the other hand, although some policy practices haveaccelerated in recent years due to the harmonization efforts with European Union and demographicchanges like low fertility and population aging, it is understood that these are not on the desired level.It is revealed that although Turkey falls behind these countries in some areas it shares similar trendswith them regarding work life balance policies. 

Bu çalışmada, Güney Avrupa ülkelerinde ve refah rejimi açısından bu ülkelere benzer olduğu kabuledilen Türkiye’de iş yaşam dengesi politikaları incelenmektedir. Bu doğrultuda, İspanya, İtalya,Yunanistan ve Türkiye’nin çocuk bakım hizmetleri, ebeveyn izni ve esnek çalışma kapsamındakidüzenlemeler hem hukuki boyutuyla ve hem de bu ülkelere ilişkin bazı makro verilerlekarşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Bu ülkelerde iş yaşam dengesinin sağlanması amacıylaoluşturulan politikaların seviyesinin birbirine benzerlik gösterdiği ve iş yaşam dengesiuygulamalarının diğer refah rejimlerine göre daha geri kaldığı tespit edilmiştir. Öte yandan, sonyıllarda Avrupa Birliği’ne uyum çabalarının ve düşük doğurganlık ve nüfusun yaşlanması gibidemografik değişimlerin etkisiyle bazı politika uygulamaları hız kazanmasına rağmen bunlarınyeterli seviyede olmadığı anlaşılmaktadır. Türkiye’nin iş yaşam dengesi politikalarının, GüneyAvrupa ülkelerinden bazı alanlarda daha geride olmakla birlikte, bu ülkelerle benzer bir eğilimiçerisinde olduğu sonucuna ulaşılmaktadır.