Osmanlı’da Vebanın Sona Erişine Dair Bir Değerlendirme

Abstract

Dünya tarihinin en dehşet verici hastalığı olan veba, çoğu yerde olduğu gibi Osmanlıtoprakları için de XIX. yüzyılın ortalarından itibaren, artık neredeyse yerel,demografik açıdan etkisiz ve hatta sıradan bir hastalık durumuna gelmişti. Veba,can kaybı bağlamında eski etkisini kaybetse de hastalıktan duyulan korkunungetirdiği psikoloji ve bundan kaynaklanan önlemlerin toplumsal ve ekonomikzararları devam etmiştir. Osmanlı topraklarında 1920’lere kadar görülmeyedevam eden vebanın eski tesirini yitirmesinde devletin 1840’lardan itibaren karantinabaşta olmak üzere başarıyla uyguladığı çeşitli tedbirlerin etkisi büyüktür.

As one of the most terrifying disaeses of world history, plague has become local, less deadly and even a mandane one for Ottoman territories after the second half of the nineteenth century like many other places. Though the death toll decreased, psychological effects as well as social and economic damages related to measures taken to prevent the disease continued. Quarantine and other measures taken by the state after 1840s had been crucial to eliminate the effects of plague outbreaks which continued to exist until 1920s.