PUBLIC LIBRARIES AND DIGITAL NATIVES: THE SITUATION IN TURKEY

Abstract

Digital natives are the generation of people who are born into andraised in digital technology, accept digital instruments as a part of theirlives, see technology as an ordinary part of their everyday lives, and createa unique lifestyle shaped by digital media. These people differ fromindividuals of former generations with their unique characteristics.Especially while learning, they exhibit different attitudes, perceptionsand behaviors from individuals of former generations in processes suchas searching, accessing, using, sharing information, etc. Due to thesedifferences, it is inevitable for education and culture institutions todevelop new methods, services and applications intended for digitalnatives. One of these educational institutions is the public libraries.Today, it is essential to take into consideration the changing needs andexpectations of digital natives, who are the most important users of publiclibraries’ services and applications. In this study, with which efficacy ofdigital native-oriented services and policies that public libraries in Turkeyhave developed have been questioned, it has been aimed to determine theperceptions, thoughts and expectations of the librarians, administratorsand clerks working in the public libraries regarding the services andapplications provided to digital natives in the libraries they work. Withinthis framework, a questionnaire has been executed covering 399participants selected randomly from administrators, librarians andclerks working in public libraries in Turkey. The data obtained from thequestionnaire have been analyzed on SPSS 24.00. From the data beinganalyzed, the conclusion drawn is that a great majority of the participantshave negative perceptions regarding the services and applicationsprovided to the digital natives. Within the context of the results gainedfrom the study, some suggestions regarding the public libraries in Turkeyhave been developed.

Dijital yerliler, dijital dünyanın içinde doğup büyüyen, dijital araç ve aletleri yaşamlarının bir parçası olarak kabul eden, teknolojiyi gündelik hayatlarının sıradan bir parçası olarak gören ve içinde bulunduğu dijital teknolojinin şekillendirdiği kendine özgü bir yaşam tarzı oluşturan bir kuşaktır. Onlar kendilerine özgü özellikleriyle kendinden önceki kuşaklardan ayrılmaktadır. Özellikle öğrenirken bilgiyi arama, erişme, kullanma, paylaşma vb. süreçlerde önceki kuşaklardan çok farklı tutum, algı ve davranışlar sergilemektedirler. Bu farklılıklarından dolayı eğitim ve kültür kurumlarının dijital yerlilere yönelik yeni yöntem, hizmet ve uygulamalar geliştirmeleri kaçınılmazdır. Bu eğitim ve kültür kurumlarından birisi de halk kütüphaneleridir. Günümüzde halk kütüphanelerinin hizmet ve uygulamalarında en önemli kullanıcıları olan dijital yerlilerin değişen gereksinim ve beklentilerini göz önünde bulundurulması olmazsa olmaz bir zorunluluktur. Türkiye’deki halk kütüphanelerinin dijital yerlilere yönelik geliştirdikleri hizmet ve politikaların yeterliliğinin sorgulandığı bu çalışmada, Halk kütüphanelerinde görev yapan yönetici, kütüphaneci ve memurların, çalıştıkları kütüphanelerde dijital yerlilere yönelik sunulan hizmet ve uygulamalara ilişkin algı, düşünce ve beklentilerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda çalışmada Türkiye’deki halk kütüphanelerinde çalışan yönetici, kütüphaneci ve memurlardan rastgele belirlenen 399 katılımcıyı kapsayan bir anket çalışması yapılmıştır. Anket çalışmasından elde edilen veriler SPSS 24.00 istatistik programında analiz edilmiştir. Analiz edilen verilerden katılımcıların büyük bir çoğunluğunun çalıştıkları kütüphanelerde dijital yerlilere yönelik verilen hizmet ve uygulamalar konusunda olumsuz bir bakış açısına sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlar çerçevesinde de Türkiye’deki halk kütüphanelerine yönelik bazı öneriler geliştirilmiştir.