Historical environments, along with physical and social environments, consist of many cultural assets
which provide cities with an “identity” and which should be conserved. The city center of Kırklareli has
been experiencing a “new production process of building” that has accelerated in recent years.
Therefore, the purpose of this study, that is orientated towards the cultural assets whose numbers
have been decreasing, is to determine the levels of children’s perceptions and consciousnesses and
at the same time is to make them begin to think about the historical environments. The second
section involved a survey, that was carried out over the students that had been given education at the
3rd and 4th classes at the Cumhuriyet Secondary School, which had been chosen as the sample in
the city center. The study consisted of four sections. The definitions of historical environment and
urban conservation, their meanings and the conservation difficulites of the Kırklareli city were handled
within the first section. Being carried out over 126 students, whose ages were between 9 and 10, the survey consisted of two
parts. There were 7 questions that were orientated towards identifying the children and their families
within the first part; and there were 13 questions, orientated towards measuring the sample’s
consciousness and awareness of the issue of historical environment within the second part . The
results of the survey were evaluated within the same section of the study and the third section
involved the proposals and the acquisitions for developing the consciousness of conserving the
historical environment by means of education. An overall evaluation was made within the last section
of the study. Liking the city along with its all assets and the consciousness of adopting it should be
obtained at an early age. To this end, school curriculums of the children, who are the adults of the
future, should consist of a well-organized program, intended for the identification of the traditional
culture and for giving the consciousness of historical environment and thereafter should be pursued
with the support of conscious parents and educationists.
Tarihi çevreler; fiziksel ve sosyal çevreleriyle bir bütün olarak kentlere “kimlik” kazandıran, korunması
gerekli birçok kültür varlığından oluşmaktadır. Kırklareli kent merkezi son yıllarda giderek hızlanan
“yeni yapı üretim sürecini” yaşamaktadır. Dolayısıyla sayıları giderek azalan kültür varlıklarına yönelik
olarak bu çalışmada çocukların algı ve bilinç düzeylerinin belirlenmesi, bununla beraber tarihi çevreler
hakkında düşünmeye başlamalarını sağlamak amaçlanmıştır.
Dört bölümden oluşan çalışmanın birinci bölümünde tarihi çevre ve kent koruma tanımları, anlamı,
Kırklareli kentinin koruma sorunları ele alınmıştır. İkinci bölümde kullanıcı katılımı ve kent merkezinde
örnek olarak seçilen Cumhuriyet Ortaokulunun 3. ve 4. Sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilen anket
çalışması yer almıştır. 9-10 yaş grubunda toplam 126 öğrenci ile yapılan anket iki bölümden
oluşmaktadır. Birinci bölümde çocukları ve ailelerini tanımaya yönelik 7 adet, İkinci bölümde ise tarihi
çevre konusunda bilinç ve farkındalıklarını ölçmeye yönelik 13 adet soru yöneltilmiştir. Anket sonuçları
aynı bölümde değerlendirilmiş, Üçüncü Bölümde ise eğitim yoluyla tarihi çevre koruma bilincinin
geliştirilmesine yönelik öneriler ve kazanımlar yer almıştır. Çalışmanın son bölümünde genel bir
değerlendirme yapılmıştır.
Kenti bütün varlıklarıyla sevme, sahiplenme bilinci, küçük yaşlarda edinilmelidir. Bu amaçla geleceğin
yetişkinleri olan çocukların okul müfredatları; geleneksel kültürün tanıtımı ve tarihi çevre bilincinin
kazandırılmasına yönelik iyi düzenlenmiş bir programdan oluşmalı, bilinçli ebeveynler ve eğitimcilerle
birlikte yürütülmelidir.
