Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Kısa Vadeli Sigorta Kollarında Rücu

Abstract

Sosyal Güvenlik Kurumu, iş kazası ve meslek hastalığı, analık ve hastalık sosyal riskleri yoluyla sigortalılara sağlık hizmeti sunmakta ve parasal yardımlar yapmaktadır. Ayrıca ölümleri halinde bunların hak sahiplerine maddi edimler sağlamaktadır. Türk Sosyal Güvenlik Sistemi içinde Kısa Vadeli Sigorta Kolları başlığı altında yer alan sigorta kollarından yapılan bu ödemeler, SGK bütçesi üzerinde büyük bir yük oluşturmaktadır. Kurum, rücu davası yoluyla bu giderlerini, risklerin gerçekleşmesinde kusuru bulunan işveren ve üçüncü kişilerden tahsil etmeye çalışmaktadır. Tezin ana hedefi, SGK'nın bu sigorta kolları kapsamında yaptığı harcamaları, kısa vadeli sosyal risklerin ortaya çıkmasında sorumluluğu bulunan işveren ve diğer kişilerden nasıl talep edebileceğini, güncel ve geçmiş mevzuatı birlikte ve karşılaştırılmalı şekilde kullanarak ortaya koymaktır. Diğer yandan çalışma konusu ile ilgili yüksek mahkeme kararlarına yer vererek konunun daha anlaşılır kılınmasını sağlamaktır. Tezin temel önermesi; işverenlerin kasti bir hareketleri, mevzuata aykırı davranışları ya da yasal yükümlülüklere uymamaları neticesinde, çalışanlarının iş kazası ve meslek hastalığına, hastalığa ve analık riskine uğramalarına sebep olmaları ve bunun neticesinde SGK'nın sigortalılara yaptığı ödemeleri işverenlerden rücu yoluyla geri almalarıdır. Bu çalışmanın kapsamı Türk Sosyal Güvenlik Sisteminin Kısa Vadeli Sigorta Kolları ile sınırlandırılmıştır. Çalışmanın metodolojisi, teorik literatür araştırması, sosyal güvenlik mevzuatı ve Yargıtay'ın araştırma konusu ile alakalı örnek kararlarıdır.

The Social Security Institution provides health services and financial assistance to the insured as a result of social risks of occupational accident and occupational disease, maternity and illness. In addition, in the event of their death, they provide material rights to the eneficiaries. These payments made from the insurance branches under the title of Short-Term Insurance Branches in the Turkish Social Security System constitute a great burden on the SGK budget. The Authority tries to collect these expenses from the employer and third parties who are defective in the realization of the risks through recourse lawsuit. The main objective of the thesis is to demonstrate how SGK can demand the expenditures made under these insurance branches from employers and other persons responsible for the emergence of short-term social risks, using current and past legislation together and comparatively. On the other hand, by providing high court decisions related to the subject of the study, to make the issue more comprehensible. Basic proposition of the thesis; the intentional actions of the employers, breach of legislation or non-compliance with legal obligations, causing their employees to suffer accidents and occupational diseases, illnesses and maternity risks, and as a result of this, the SGK reclaims the payments made by the employers. The scope of this study is limited to the Short-Term Insurance Branches of Turkish Social Security System. The methodology of the study is theoretical literature research, insurance legislation and the Supreme Court's sample decisions related to the research topic.